|
خوشنویسی اقای کریمی 
| ||
|
تبلیغات و تماس با ما
|
(سرای جاوید ایران) بوی جوی مولیان شاید بهانه ای بود تا در غم بی آشیانی فریاد کشم.آری آشیان من جز وطن نیست.این سرای جاوید که هر نغمه ام،هر زمزمه ام حتی با لب خاموش بنام آن سرای امید است،با قلمی شکسته،با دستهای بسته می نویسم از زبان آن بزرگمرد راستین(رودکی)،آن پرستوی آشیان پرست،می نویسم تا جهانیان بدانند،من این غریو را در گوش زمین و آسمان میزنم تا بدانند مزدوران که غم من غم آب و گل نیست،غم من غم آن رسوای خجل نیست،غم من از برای خویش نیست،غم من غم دل ریش نیست،غم من از بهر آشیان است، هر کجا که باشم دیده من همواره پریشان خاطر کهنه سرایم ایــــــــــــــران است.
موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: [ پنج شنبه 92/8/2 ] [ 11:0 عصر ] [ شیردل کریمی ]
|
درباره وبلاگ  از اهل تبسم هستم نه از اهل ریا از دور دست احساس، در سرزمین عشق قلم میزنم و خاکسار میگساران و چاکری پیران کرده ام تا که معبود این سلسله از درجاتم عطا کرد و قبای اطلس هنر وجود مرا بیاراست. کران تا به کران بر عرصه آبی آسمان و در دل تپنده زمین با خون دل با اشک گرم چشمانم نگاشتم و لیک اندکی غم بی همدمی مرا نفرسود،چرا که یاد آن دل آرای هستی بخش یکدم از خاطرم برون نرفت و این چنین بود که عزت یافتم و محرم به حریم عشق شدم و قرعه نکوی هنرمندی به نام من درآمد کنون از هرگوشه که آواز مرا می شنوی با تو بی پرده سخن می گویم: (گر تو خواهی نامت بماند در روزگار به وادی هنر، در آی ای هوشیار) Up Page |
| [ طراحی : یونــــس دارابی ] | ||
