هنر

هنر تعاملی است میان روح انسان و یک وجود بی جان ، هنر نشأت گرفته از احساس است و بی احساس از این نعمت بی بهره است گاه سازشی و نوازشی میان سر پنجه و یک ساز و گاه احساسی از آن لطیف تر و گویاتر مانند شعر اما آنچه آشکار است وجه اشتراک میان همه هنرهاست نقطه عطف هر هنر مقدسی پیشرفت و تعاملی و وحدانیت است و هنرمند تنها در سایه ها هنر خود می تواند سیر تکامل را طی کند ، در واقع هنر و هنرمند علت و معلول و لازم و ملزوم همدیگر هستند اما آنچه را که باید بخاطر سپرد این است که دریای هنر پایان ندارد و لحن هنر بی مثال است از این رو است که کلام هنر تنها بر دل اهلش می نشیند و بس .

پس باید در ابتدا بکوشیم که اهل دل باشیم تا که عنایت و اعجاز هنر در ما پدیدار شود ، آن هنگام است که دل پر از اشتیاق خواهد شد و ذات حق جوی انسان بیدار می شود و در جستجوی حقیقت واقعی خواهد رفت حقیقتی که مالک آن تنها ایزد پاک است و هنر شمه ای از این ذات پاک را در خود دارد . به تعبیری هنر هدیه ای است که خداوند تنها به بندگان خاص خود عطا می کند . این بود گوشه ای از ارزشهای هنر

...